adile naşit

yeşilçam efsanesi. ana gibi ana. tek bir kötü filmi yok. ruhu şad, mekanı cennet olsun. (bkz: hababam sınıfı)

28 yıl olmuş :( mekanı cennet olsun.

bu kadının oynadığı her film güzeldir. öyle büyük bir oyuncuydu. ayrıca kendisi anneme benziyor. bu yönden de bir ayrı severim kendisini.

adlie naşit deyince aklıma direk hababam sınıfında sabahları koşa koşa çaldığı o zil geliyor.

Said-i nursi'nin gençlik rehberi kitabında anlatıldığı söylenir.

ah nerede filminde efsane oynamıştır.

kendisi ermenidir. bu onun büyük bir oyuncu ve iyi bir insan olduğunu gerçeğini değiştirmiyor tabi.

güzel gülen güzel insan. mekanı cennet olsun. toprağı bol olsun.

(bkz: hafize ana) hababam sınıfı vokal grubundaki seslendirdiği şarkılar çok iyi.

yanakları sıkılmalık böyle aman da aman diye sevilmelik bişey.

gerçek adı adela imiş. ayrıca ermeni dediler. natali avazyan dedi valla.

gülüşü dünyalara bedel olan bir annemizdi.

aklımda hep limon-sirke versusu ve şen kahkahası ile yer edinmiş güzel insanlardan biridir. (bkz: kuzucuklarım ) (bkz: hihihihi)

-siz hanımefendi, bu beyi eşliğe kabul ediyor musunuz? +nasıl etmem, sevişiyoruz.

babasının ölümünden sonra eğitim hayatını bırakmış, 14 yaşında tiyatroya başlamıştır. babası naşit bey komedyen, annesi amelya hanım tiyatro oyuncusudur. tiyatroya ilgisi aile kaynaklıdır. şu sözü hayatı ne denli zor yaşadığının göstergesidir. ''evde ekmek olmazdı. köfte yapacağım diyip komşudan bayat ekmek isterdim.''

kabri karacaahmet mezarlığındadır.

. bizim aile filminin çekimlerindeydik, halit akçatepe ile münir özkul ,aralarında konuşup gülüşüyorlardı.tarık akan da, oturmuş bir köşeye dalıp dalıp gidiyordu.yanına gittim, çok samimi değildik, çorba içme saatiydi, çorba içtik. hayırdır dedim, zor da olsa anlatmaya başladı ; " mühendislik fakültesindeyken,okula yakın bir yerde bir matbaacı arkadaşım vardı.cebinden kitaplar basar,insanlar okusun diye uğraşırdı.bugün gelirken ona rastladım. i̇şleri bozulmuş, kapatmak zorunda kalacakmış dükkanı.." dedi. çekimler iyi gidiyordu,ve münir' in yanına gittim.durumu anlattım.yevmiye usulü çalışıyorduk,ne yapacağımızı da çok bilemediğimizden, bekledik.belki elimizden birşey gelirdi. münir, bunu epey dert edindi.hani o can alıcı sahne var ya,münir'in o güzel tiradı. hani saim bey' in kapısından içeri girer, ' sen değil,ben büyüğüm ben..' diye noktalar.. i̇şte o sahnede,herkesin eli ayağı buz kesti.yarım saat bir sessizlik oldu. gün bitti, yevmiyeler dağıtıldı. o gün ne olduysa,hepimiz 3' er yevmiye aldık. münir 10 yevmiye almıştı. herkes aldıklarını bir araya getirdi,topladık, tarık akan' a uzattık. kabul etmedi. zorla kabul ettirdik.beraber gidip matbaadaki işler düzelene kadar,her gün biraz daha destek olduk.. ve bugün,tarık'ın vesilesi ile o matbaa hâlen çalışıyor. ve geçtiğimiz gün, 20 bin adet kitap basıp, tüm ülkedeki okul kütüphanelerine yolladı. kitap mı ? " nutuk.. " adile naşit

t: şirinlik, ustalık ve marifet abidesi... bana göre türk sinema ve tiyatrosunun gördüğü, gelmiş geçmiş en iyi kadın oyuncudur. tam bir karakter oyuncusudur. kendisi gibi babası da tiyatrocudur. ama sanılanın aksine tiyatrocu olmasında babasının bir atılımı yoktur. zira babası, adile naşit henüz 13 yaşındayken vefat eder. sonraki yıllarda gelişen spontane olaylar çerçevesinde, tamamen kendi yeteneği ve emeğiyle oyunculukta şöhreti yakalar. oyunculukta o kadar ustadır ki; hakkını veremediği rol, bürünemediği karakter ve sergileyemediği performans hemen hemen yok gibidir. sizi güldürüp neşelendirirken, hiç beklemediğiniz bir anda ağlatabilir. karakterin yaşadığı yoğun duyguları dışarı yansıtma da üstüne yoktur. kahkahasını da, gözyaşlarını da muhteşem kullanır. oğlunu çok acıklı bir şekilde kaybetmiştir; link "evet, daha büyüğünü yaşamadım. biz ana, baba, çocuk değildik. üç tane dosttuk. güzel bir arkadaştık. ölümüne hazırlamıştık biraz kendimizi. açık kalp ameliyatıydı geçirdiği. ve yaşayamadı. ondan sonraki beş sene benim için inanılmaz acılarla dolu. elbette ziya bey için de. işte sonra kuş, köpek, bebek böyle oyuncaklara tutkun olduk. balıklar yaşadı, köpek kör oldu, çiçekler büyüdü böyle gidiyor yaşamın geri kalan kısmı." - link ancak kendisi milyonların annesi olma şerefine nail olmuştur; link üstadım, iyi ki var oldunuz. sizin gibi ince ruhlu bir insanla, duayen bir sanatçıyla aynı ülkenin topraklarını paylaşmış olmak bizim için gurur verici. her şey için minnettarız...

canım benim.. her zaman anneanneme çok benzetmişimdir. bu fotoğraf da bunu tescilledi :d ruhu şad olsun.. not: (#2090019)

(#2090019) bugün vefatının 30. yılı. özlemle ve şükranla, ruhu şad olsun..

17 haziran 1930 doğumlu adile naşit, komedyen bir baba ile tiyatrocu bir annenin çocuğu, istttanbul doğumlu ermeni kökenli türkiyeli bir oyuncu.. babası öldükten sonra 14 yaşıında annesinin desteğiyle istanbul şehir tiyatrolarıı çocuk bölümüne girdi. daha sonra muammer karaca tiyatrosu naşit tiyatrosu ve gazanfer özcan - gönül ülkü tiyatrosuda rol aldı. hisseli harikalar kumpanyası gibi müzikallerde rol aldı ve ilk sinema filmi olan yara filmi ile izleyici karşısına çıktı. işte hayat filmi ile altın portakal'da en iyi kadın oyuncu ödüllü aldı. hababam sınıfı nda ''hafize anna'' neşeli günler de ''sirke&limon'' tartışması ile zihinlere kazındı.. 1980'li yıllarda uykudan önce adlı programla o yaşlarda çocuk olan herkesin annesi olabilmeyi başardı. 11 aralık 1987'de malesef 57 yaşında malesef vefat etti...

dünya tatlısı.. :) not: (#2110890)